تو راهم دادی و دارم دو چشمانِ تر از اینجا            کجا را دارم آقاجان؟! کجا را بهتر از اینجا؟!

نوشتی سردرِ هیأت؛ نجاتم میدهد عشقت            رسیدم توشه بردارم برای محشر از اینجا

خدا را شکر در کارم گره افتاد و برگشتم            به لطفت سر درآوردم دوباره آخر از اینجا

پرِ پـرواز لازم داشتم محـضِ طوافِ تو            گرفتم مثل فطرس عاقبت بال و پر از اینجا

میانِ روضه تحویلم گرفتی بینِ خوبانت            قسم خوردم نخواهم رفت جایِ دیگر از اینجا

تو هستی سیدالعطشان، و من سیراب از داغت            دلم آتش گرفت و آب؛ شد شعله‌ور از اینجا

به دستانت سپردم حاجتم را که شنیدم رفت            به عرشِ بیکران، خونِ علی‌ّاصغر از اینجا

امان از عصرِ عاشورا، تنت افتاد در گودال            تو را می‌دید روی تل چه مضطر خواهر از اینجا

جسارت شد به اهلِ خیمه و حرف از اسارت بود            طناب آورده و آغاز شد دردسر از اینجا!